رای صادره از دادگاه ولز جنوبی در دعوای ایس علیه مووس

همونطور که گفته بودم متن اصلی از بخش پایانی دادنامه دعوای شرکت ایس علیه مووس در استرالیا رو برای روشن شدن بیشتر موضوع به فارسی برگردوندم. خواهش می کنم بسنجید و اشکالات کار را یادآوری کنید.
نتیجه گیری
80. خلاصه نتیجه گیری دادگاه بدین شرح است:
81. برای رفع اختلاف بیمه ای میان شرکت مووس و شرکت ایس نمی توان بسادگی نظر به عدم صلاحیت استرالیا-بویژه ولز جنوبی غربی و ویکتوریا- داد.
82. در خصوص ادعای شرکت ایس که طرح دعوا درکالیفرنیا تخلف از شرط صلاحیت انحصاریی می باشد که بموجب آن شرکت مووس متعهد شده است تا فقط در استرالیا طرح دعوا نماید: [نظر به] ارتباط هر دو طرف دعوا با استرالیا، از این جهت که بیمه نامه در استرالیا صادر شده و تحت حاکمیت قانون استرالیا می باشد و اینکه استرالیا از نظر بیمه نامه صادره شده، صلاحیت محلی طبیعی برای رسیدگی به اختلاف دارد، این دعوا را جزو دعاویی قرار می دهد که باید مورد توجه قرار گیرد؛ از این نظر که شرط صلاحیت مزبور باید چیزی بیشتر از صرف خواست طرفین برای تعیین یک شرط غیر انحصاری صلاحیت باشد وگرنه دادگاه های استرالیا در هر صورت چنین صلاحیتی را دارند. بنظر می رسد ، شرط 4.11 یک چنین شرطی می باشد(شرط صلاحیت انحصاری) که بموجب آن طرفین توافق نموده اند تا در خصوص هرگونه اختلاف مربوط به بیمه نامه، صلاحیت دادگاه صلاحیتدار استرالیایی را بپذیرند و به اشاره توافق کرده اند که به دادگاه دیگری مراجعه نکنند. شرکت مووس[نیز] قبول کرده که در صورتی که شرط مزبور یک شرط صلاحیت انحصاری محسوب شود نه مناسب و نه مطلوب است که بابت متوقف یا مختومه نمودن دعوای مطرح شده در کالیفرنیا بار اضافی بر دوش شرکت ایس گذاشته شود و در این زمینه، شرکت ایس مستحق یک «قرار منع طرح دعوا» [Anti Suit Injunction]می باشد.
83. در  مورد  ادعای ایس که طرح دعوای بیمه ای [از سوی شرکت مووس در] کالیفرنیا و اقدام برای توسل جستن به قانون داخلی کالیفرنیا نقض شرط ضمنی منفی ناشی از شرط صریح انتخاب قانون می باشد: [ بدین معنی که با قراردادن یک شرط صریح  مبنی بر انتخاب قانون مشخصی که بر قرارداد حاکم باشد، طرفین بطور ضمنی متعهد به مفهوم مخالف شرط خود (عدم استناد به قانون دیگر) نیز می باشند] باید گفت که بین شرط انتخاب صلاحیت که تعهدات قراردادی طرفین را تحمیل می کند و شرط انتخاب قانون، که صرفاً اعلام قصد طرفین در خصوص سیستم حقوقی حاکم بر قرارداد است و در عمل الزام آور نمی باشد، تفاوتی محرز وجود دارد.[ بنابراین] شرط انتخاب قانون، شرط منفی ضمنی بوجود نمی آورد. و در هر صورت ماده 2778 قانون مدنی(کالیفرنیا) هم ، قاعده تفسیری می باشد و فقط و در صورت نبود «خواستِ مخالف» ی که از قرارداد جبران[بیمه] برآید، اعمال می شود. در اینجا [ماده مزبور] قصد این که بخواهد آزادی قرارداد را محدود سازد ندارد و ممکن است لغو شود و دادگاه کالیفرنیا تمایلی ندارد تا به آن بعنوان یک روش و خط مشی بنیادی و اصولی توجه نماید. بنابراین دادگاه کالیفرنیا شرط انتخاب قانون مندرج در بیمه نامه را موثر دانسته و قانون استرالیا را اعمال خواهد کرد، نه قانون کالیفرنیا را. بنظر می رسد که طرح دعوا در دادگاه کالیفرنیا نقض شرط منفی ضمنی ناشی از شرط انتخاب قانون نمی باشد و در این زمینه هیچگونه قرار منعی صادر نمی شود.
84. در خصوص ادعای ایس، مبنی بر اینکه طرح دعوای بیمه ای درکالیفرنیا و تلاش برای استفاده از قانون داخلی [آمریکا]، غیر موجه و نارواست: [باید گفت که] با توجه به شرط انتخاب قانون و شرط صلاحیت (حتی بصورت غیر انحصاری) و محل طرفین که طرفین قرارداد را در آنجا منعقد کرده اند و وجود رابطه بسیار ضعیف با کالیفرنیا، قانون کالیفرنیا بروشنی محل نامناسبی برای حل و فصل اختلاف می باشد، و استناد به قانون کالیفرنیا با هدف اطمینان از استفاده از فایده های فرضی (که در اسناد ارائه شده وجود ندارد) بنظر نامعقول ، ناموجه و ناروا در مفهوم مربوطه می باشد. بنابراین در این خصوص ، ایس مستحق قرار ادعا شده می باشد.
85. دستور دادگاه بدین شرح می باشد:
1. خوانده محکوم می باشد که از انجام هرگونه اقدام بیشتر مستقیم و غیر مستقیم احتمالی در دادگاه های عالی کالیفرنیا و بخش سانفرانسیسکو در خصوص دعوای شماره ... ,[ پرونده دعوای مووس علیه ایس] بر علیه خوهان خودداری نماید.
2. خوانده می بایستی هزینه های خواهان را بپردازد.